23/09/2010: Île aux Nattes

Met een vijftal gingen we walvissen spotten maar het waren eerder de walvissen die met ons aan het spotten waren want we zagen geen halve balein. Enkel een verdwaalde dolfijn. Voor de rest stelde dit woelige boottochtje weinig voor. Tegen de middag waren we terug en was de zon ondertussen terug van de partij. Met de walvisvaarders wandelden we het eiland rond en hielden halt in restaurant 'les Lémuriens' voor een heerlijke maaltijd. Nadien wandelden we het binnenland in van dit schitterende eiland.

Verscholen tussen het tropische gebladerte lagen hier en daar enkele kleine dorpjes temidden van een immense rust Hier kan je inderdaad tot volledige rust komen. Geen geluiden van motoren of auto's, geen bussen, geen treinen alleen het gezoem van enkele bijtjes rondom u. Tja, hier kan ik weinig over vertellen, je moet dit gewoon kunnen beleven. 's Avonds gingen we met zijn allen lekker uit eten aan de andere kant van het eiland. Een kopieuze maaltijd met een heerlijk glaasje wijn. Dit was weer genieten.

Toen we terug waren aan onze resort, zorgde de maan voor een heerlijk lichtspektakel. We dronken nog enkele biertjes en met wat improvisatie boksten we een muziekinstallatie in elkaar.
Gert ontpopte zich al vlug tot de 'foxie foxtrot met de elastieke benen' en Ann ging zwemmen met ons kleine. Het duurde niet zo lang of de rest was ook poedelnaakt  (tja een stoute begeleider hé) aan het zwemmen en Gert, die danste zowaar verder in het water. Zijn batterijtje was precies terug opgeladen. Het was zalig warm die nacht en dus geen tijd om te slapen. Zo vorderde de nacht verder en de bijtjes deden hun werk...Boom boom, let's shake the room!
Het moet rond de klok van vieren geweest zijn dat ik mijn bed eenzaam en wachtend aantrof. Ik vleidde me tegen mijn hoofdkussen aan en dacht aan het bountymeisje, euh sorry, aan Annick.
Enige tijd later zoemde er nog een bijtje binnen. Het was goed geweest, ik was een tevreden begeleider.

Morgen uitslapen!

zomaar een kind op Île aux Nattes