Isalo National Parc biedt heel wat wandelmogelijkheden. Ik opteerde voor een wandeling die startte vanaf onze guesthouse om eens te zien welk vlees ik in de kuip had want er stonden nog wandelingen op het programma later en ik had een stiekeme droom...
 |
| La piscine naturelle |
Wim voelde zich beter en zou de wandeling mee doen. Ik vertrok al vroeg naar het bureau van ANGAP voor de aanschaf van de tickets samen met Coco onze gids. Het eerste deel van de wandeling was vrij eenvoudig maar zodra we in het park kwamen moest we omhoog en werden de landschappen ook mooier. We zagen ook voor het eerst enkele endemische planten zoals de 'elephant foot' en onze eerste diertjes zoals een miniscule schorpioen, een wandelende tak en enkele mooie vlinders. Het wandelen gaf ons ook de tijd om met elkaar te praten en zo elkaar wat beter te leren kennen. Coco profileerde zich ondertussen als een heerlijke gids met veel kennis van zaken.
 |
| Elephant foot (de plant welteverstaan :-)) | |
|
Het landschap werd ook steeds mooier en na ongeveer 2,5 uur wandelen kwamen we aan bij de 'piscine naturel'. Een idyllisch stukje natuur waar kon gezwommen worden. Daarna was het nog anderhalf uur wandelen doorheen prachtig natuurschoon tot aan de lunchplaats...opeens alle camera's in aanslag want de eerste lemuren verschenen. Prachtige diertjes dat mag gezegd worden en weten dat deze met uitsterven bedreigd zijn. En...wij hebben daar mee schuld aan want wij willen steeds maar tuinstellen met tropisch hout, en waar halen ze dit hout? Het is natuurlijk niet alleen maar dat.
Na de eerste drieduizend foto's gingen we dan verder op onze tocht door een mooie vallei waar we in de verte de eerste siffaka's zagen. Echter te ver voor onze camera's. Onderweg zagen we nog verschillende soorten kameleons, wandelende takken, mooie vogels zoals kolibri's, hoppen,....
 |
| Isalo National Park - Namaza trail |
Tegen 17u waren we terug in ons dorp na een mooie lange wandeling. De pint op het terras smaakte heerlijk en daar kregen we van Coco de tip over een goed restaurant 's avonds. We gingen eten bij 'Chez Misa' waar de kerstverlichting nog aan de muur ging van de tijd dat Generaal de Gaulle hier kerstmis vierde. Alles ging lekker traag maar toch slaagden ze erin alle maaltijden tegelijkertijd te serveren en dit natuurlijk met de glimlach. We kregen ook nog een korting van deze vriendelijke zwarte versie van Sergio Herman. Ons avontuur in Isalo zat er op. Een volgende verbindingsrit wachtte ons morgen. De rit naar Ambalavao en het Andringitra National Parc. Mijn droompark. Hier was ik allang met bezig. Hier keek ik naaruit. Hier zou Babakoto tot leven komen. Dit was mijn natte droom na amper 5 dagen van huis :-)
Andringitra, here we com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten